Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Συνέντευξη στην Κάλλια Καστάνη το 2005






Αν μέχρι πριν από 4 ημέρες έλεγες σε μια Ελληνίδα πως θα μπορούσε να ερωτευθεί παράφορα ένα Τούρκο μπακλαβατζή μάλλον θα σ΄ έπαιρνε για τρελό, αλλά μέχρι πριν 4 μήνες καμιά Ελληνίδα δεν ήξερε πως ένας Τούρκος μπορεί να μοιάζει με τον Engin ....Τσόκ γκιουζέλ Τσόκ........
Πολύ αδύνατος ψηλός, εγκάρδιος, έχει λεπτά άκρα και μακριά δάχτυλα διανοούμενου και μια-κόντρα στο τηλεοπτικό του brutal στερεότυπο-αγορίστικη περίπου , γοητεία. Αν ζούσε στην Αθήνα θα σύχναζε μάλλον στα Ίντερνετ καφέ γύρω από το πολυτεχνείο, θα τα ‘πινε στο «Μπρίκι» ή  στο «Σταύλο» στο Θησείο και τα Σ/Κ θα έκανε shopping στον ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ, στο τμήμα δοκιμίων η θα χωνόταν σε δισκάδικα της Αδριανού, ψάχνοντας τίποτα συλλεκτικούς δίσκους DΕPECHΕ MODE σε βινύλιο, με δύο λόγια δεν είναι σταρ ποζάτος, «σκοτεινά γοητευτικός και επικίνδυνος» ή τίποτα παρόμοιο. Είναι μόνο ένα όμορφο, προσεκτικά ευγενικό παιδί που δείχνει πολύ χαρούμενο με όλο αυτό που του συμβαίνει. Ή  μπορεί να είναι απλώς αμήχανος, δεδομένου ότι δεν μιλάει γρι Αγγλικά ή  Ελληνικά και οι δικές μου fluent γνώσεις τουρκικής δε πάνε πέρα από το ταμάμ η το αφερίμ, πράγμα χρήσιμο στο trivial αλλά ελλιπές στη συνέντευξη. Εξ ου και για ‘κανα 10λεπτο είμαστε αναγκασμένοι να κοιτάμε τις ανθοδέσμες ,τα περιοδικά, τα τραπεζάκια και την Ακρόπολη, πιάτο από το παράθυρο της σουίτας του, περιμένοντας μια διερμηνέα που δε φτάνει ποτέ....
Γιά να σπάσω το πάγο προσπαθώ να του πάρω μια δήλωση για τον θρίαμβο της Εθνικής μας στο EUROBASKET .Ναι κάτι άκουσε. Όχι δεν είδε το ματς, κερδίσαμε; α μπράβο. Την ώρα ακριβώς που αυτή η σεμνή επικοινωνία στην νοηματική αγγίζει το αδιέξοδο μπαίνει το καλάθι απ΄ τη γραμμή των 6,25 δηλ. καταφθάνει ο Χ. Ελματζίογλου- ο Έλλην ευφυής παραγωγός που είδε στα «Σύνορα της Αγάπης» μια τηλεοπτική ευκαιρία και χτύπησε τζακ ποτ. Φαναριώτης στην καταγωγή ο ίδιος-με λυπάται και προσφέρεται ανιδιοτελώς να παίξει το έργο «Χαμένοι στη μετάφραση». Έτσι μαθαίνω κατ΄ αρχήν πως ο Ενγκίν είναι 24 χρονών, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Άγκυρα από αστούς γονείς, σπούδασε ιστορία και γεωγραφία αλλά ονειρευόταν πάντα να γίνει ηθοποιός και έπαιζε μικρορολάκια σε μαθητικούς θιάσους. Ξεκίνησε από το θέατρο, θεωρεί τον εαυτό του μάλλον θεατρικό ηθοποιό και, ναι αυτή η σειρά είναι ο πρώτος τηλεοπτικός ρόλος και το μεγάλο του break. Σημαίνει κάτι στα Τούρκικα το Καντίρ; Μου λέει πως είναι όρος με κάποια δυσερμήνευτη θρησκευτική βαρύτητα – στο Ραμαζάνι, πάντως υπάρχει μία μέρα που λέγεται μέρα του Καντίρ. Σχολιάζω χαριτολογώντας πως ο Αλλάχ δεν πρέπει να έλαβε υπ’ όψη του αυτό το casting – μα τι σόι ρόλος είναι αυτός που το παλληκάρι χάνει το κορίτσι; Γελάει. Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ όταν πήρα στα χέρια μου το σενάριο είναι πως όλοι οι ήρωες, ακόμα και οι πιο κακοί είναι «κακοί με αιτία», με βάθος. Είναι στέρεοι χαρακτήρες. Κι  επίσης, προσθέτω, με μάλλον πεζή διάθεση, ήταν μια ευκαιρία να μάθει να φτιάχνει μπακλαβά. Αλήθεια Καντίρ, υπάρχει μικρό μυστικό στον καλό μπακλαβά; Βεβαίως, το μυστικό είναι στο φύλλο. Πρέπει να είναι πολύ λεπτό, διαφανές. Και εκεί κάπου  κλείνει ο τσελεμεντές.  Εκτός πλατό ο Engin δεν μαγειρεύει και μάλλον, αν κρίνω από το βάρος του, τρώει ελάχιστα.

Στ’ αλήθεια, η τυπική τουρκική οικογένεια είναι αυτή που «ζει» στην τηλεόραση γύρω από το τραπέζι με πιλάφια και κεμπάπ αυτή που τη βλέπεις και νομίζεις πως μυρίζεις ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, μπαχαρικά και φρέσκο βούτυρο;«Δεν θα το πιστέψεις αλλά ναι ένα μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινωνίας όχι τόσο στις μεγάλες πόλεις-τις πιο ας πούμε-εξευρωπαϊσμένες, ζει ακριβώς έτσι παραδοσιακά, οι οικογένειες ζουν μαζί έχουν στενούς δεσμούς, τρώνε γύρω από μεγάλα τραπέζια. Για όλους τους υπόλοιπους αυτή η εικόνα ξυπνάει τη νοσταλγία μιας εποχής που έφυγε για πάντα, εκείνος πάντως όχι δεν έχει τόσο μεγάλο σόι, ούτε μένει πια με τους δικούς του . Εδώ και καιρό ζει μόνος στην Κωνσταντινούπολη. Τουλάχιστον τρώει καλά στα γυρίσματα; « Μπα, δυστυχώς τα περισσότερα φαγητά τα φέρνουν νωρίς το πρωί στο πλατό, μέχρι να γυριστούν οι σκηνές έχουν παγώσει». Κι έτσι μαθαίνω πως δεν τρώει παγωμένα γεμιστά, δεν ρωτάει τον μπαμπά του αν θέλει να πάει με μια κοπέλα για καφέ η σε ένα κλαμπ (αλλά ούτε και εκείνη το δικό της) και – πιθανότατα – δεν θα ζητούσε από τη γυναίκα του να παρατήσει τη δουλειά της για να μείνει στο σπίτι, να ανοίγει φύλλο και να μεγαλώνει παιδιά. Αυτό δε σημαίνει λέει πως του αρέσουν περισσότερο οι « έξυπνες » γυναίκες καριέρας από τις άλλες. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να προβλέψω με τι είδους γυναίκα θα θελήσω κάποτε να ζήσω . Μπορεί να είναι προοδευτική, μπορεί παραδοσιακή, έξυπνη, τρυφερή, κοντή, ψηλή. Δεν λειτουργώ με κλισέ. Πιστεύω πως οι σχέσεις είναι περισσότερο θέμα δέρματος, επαφής, χημείας. Πάντως όχι δεν την έχω βρει αυτή τη γυναίκα. Αν με ρωτάς είμαι μόνος μου τώρα.
Στ’ αλήθεια δεν λειτουργεί με κλισέ – μέχρι στιγμής δεν μου έχει πει ούτε ένα. Τουλάχιστον όχι αυτά που λένε συνήθως όλοι οι « ξένοι» σε αντίστοιχες περιπτώσεις, πως του αρέσει ο μουσακάς πως οι Ελληνίδες είναι όμορφες και πως θέλει να επισκεφτεί τη Μύκονο, “kalimera”, gia sou”, “efharisto”. Όχι δεν έχει ξανάρθει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά γνωρίζει πολλά για την χώρα . « Αν έχεις σπουδάσει ιστορία, δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς». Θέλει να πάει στο Παρθενώνα, στους Δελφούς, στην Ολυμπία, στη Δήλο ίσως και δεν ξέρει αν Έλληνες είναι όμορφοι, έξυπνοι η αν αγαπάνε τη μαμά τους. Αλλά πάλι αυτός πάντα μας σκεφτόταν, σαν « δικό του κομμάτι» ,Τούρκους και Έλληνες κομμένους από το ίδιο πατρόν, λίγο ανατολίτες, λίγο μεσογειακής wannabe Ευρωπαίους. Και αυτό άλλωστε, εξηγεί, κατά τη γνώμη μου, και το σουξέ της σειράς, και στις δύο χώρες. Πέρα δηλαδή από τη καλή παραγωγή κλπ. πιστεύω πως το σενάριο προσπάθησε να δει τα πράγματα ανθρώπινα ισορροπημένα, πως δεν αδίκησε καμία πλευρά. Και ίσως γι αυτό ο Έλληνας είδε κάτι από τον εαυτό του εκεί μέσα. Προσωπικά πάντα πίστευα πως οι ομοιότητες είναι περισσότερες από τις διαφορές μας . Γι αυτό και για τους Έλληνες δεν έχω στο μυαλό μου κανένα «εθνικό στερεότυπο» όπως θα είχα π.χ., για έναν Άγγλο ,ένα Γάλλο, ένα Γερμανό. Σκέφτομαι καλόβολα πως δε λέει όσα λέει από ψευτοδιπλωματία η με εστέτ διάθεση κοσμοπολιτισμού. Πιθανότατα όταν είσαι 24 χρονών ακούς Eminem, βλέπεις στο σινεμά Σάουρα και Σόντεμπεργκ ή μπαίνεις με ένα κουμπί στη virtual gallery του Λούβρου , το στόρι « Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιά» φαντάζει ή λίγο αστείο ή πολύ μελό.
Συμφωνεί. « Η θρησκεία φυσικά, το θρησκευτικό συναίσθημα είναι πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό. Όμως στη ζωή αν δύο άνθρωποι αγαπιούνται αληθινά , δεν θα έχει σημασία αν ήταν Έλληνες Τούρκοι, Χριστιανοί Μουσουλμάνοι η Βουδιστές. Θα έβρισκαν ένα τρόπο να συνυπάρξουν.»
Στο σήριαλ λοιπόν θα παντρευτεί την Άννα; « Μάλλον όχι , στη συνέχεια της σειράς ο Καντίρ θα λάβει ένα γράμμα από την Άννα όπου θα του λέει πως τον εγκαταλείπει, πως φεύγει από τη ζωή του… Αν θα έρθει κάποιος άλλος έρωτας; Μα πάντα δεν έρχεται;». Έχει δίκιο. Στα 24, φαίνεται, έχει επίσης κανείς τη σοφία να παίρνει τη ζωή ακριβώς όπως είναι:σαν ένα μεγάλο αστείο.
Όταν του λέω πως στην Ελλάδα είναι σταρ ο Engin γελάει, κοκκινίζει, μου λέει πως αυτό είναι παράξενο και δεν καταλαβαίνει γιατί συμβαίνει. « Στο κάτω-κάτω ο «Νίκος» είναι ο ζεν- πρεμιέ της σειράς». Χαίρεται όμως που ο «Καντίρ» είναι αγαπητός και ναι φυσικά αν του δινόταν μια ευκαιρία να κυνηγήσει μια δεύτερη Greek καριέρα μπορεί να το σκεπτόταν. Προς το παρόν, πως εξαργυρώνει τη δόξα του; « Μα είμαι εδώ, δεν είμαι; Αυτό για την ώρα μου είναι αρκετό».
Και όταν είναι « εκεί » τι κάνει; Περιφέρεται ως sex symbol; Ποζάρει στα φλάς; Τρέχει να γλυτώσει από τις αγριεμένες fans που θέλουν να του σκίσουν τα ρούχα; Όχι φυσικά, τίποτα τόσο δραματικό. Μόλις τελείωσε τα γυρίσματα για μία ταινία, παίζει στο δεύτερο κύκλο στα Σύνορα της Αγάπης. Ψάχνει δουλειά στο θέατρο . Μιλάει για το θέατρο και στα σκούρα μάτια του ανάβουν φώτα – είναι η μόνη στιγμή που η μάλλον φυσική του εσωστρέφεια τον εγκαταλείπει. Ναι, αγαπάει το θέατρο, αρκετά το σινεμά. Κατά τ’ άλλα δεν κάνει κοσμική ζωή. Μένει σπίτι, τρώει με φίλους, ονειρεύεται – υποπτεύομαι και ας μη μου το λέει – τους μεγάλους ρόλους. Αυτούς που θα τον αφήνανε «γυμνό» και ξέπνοο πάνω στο σανίδι ή αυτούς που οι ήρωες φοράνε στραβά τη ρεπούμπλικα , λένε δραματικές ατάκες, φιλάνε το κορίτσι στο ηλιοβασίλεμα και στο φινάλε χάνονται μέσα στη μπλε ομίχλη.
Κρίμα, Engin δεν πήγαμε στο «Σταύλο» οι δυο μας, δε θα έχουμε ποτέ το Παρίσι, μόνο για λίγο την Ακρόπολη. Αλλά αυτή θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας μεγάλης φιλίας.

                                 --------------------------------------------------

Very thin, tall and warm hearted. He has long and thin fingers like an intellectual and a boyish charm opposite to his brutal image from TV. If he lived in Athens, propably he would frequent in the internet cafes near the Technical University, he would have drinks in Thisio and in weekends he would go shopping in bookstores,in the department of essays or he would sneak in music stores looking for collectable albums of Depeche Mode in vinyl. In a few words, he is not a star, "dangerously beautiful" or anything like that. He is just a very beautiful, carefully kind young boy who looks happy with what is happening to him. Or he could be just uncomfortable since he doesn't speak English at all or Greek and my knowledge of Turkish language includes only "aferim" and "tamam" which are useful playing Trivial but not for an interview. So for about 10 minutes we are forced looking at the flowers,the magazines, the tables and the view of  Acropolis from the window of his hotel suite, waiting for a translator that never came.
    To break the ice, i try to take a statement from him about the triumph of the Greek National team in Eurobasket. Yes, he heard something.No, he didn't watch the game. We won? A, congratulations. The moment that this small interaction in sign language reaches a dead end, Hristos Elmatzioglou came, the clever Greek producer who could foresee a TV success with "Foreign groom" . Fanariotis by origin (from the old Greek neighbourhood Fener in Istanbul) , kind by his nature, he feels sorry for me and offers to take part in "Lost in the translation". That is how first of all, i found out that Engin is only 24 years-old, born and raised in Ankara by upper middle class parents, studied History and Geography but he was always dreaming of becoming an actor and he was playing small roles in student plays. He started from theatre and considers himself a theatre actor and this is his first tv role and his big break.
Does "Kadir" means something in Turkish? He says yes, it is a term with a religious importance and in Ramazan there is a day which is called "the day of Kadir". I comment playfully that Allah mustn't have considered that in casting- what kind of role is this that the boy loses the girl in the end? He laughs. "I never thought it like this. What i liked most when i took the script in my hands was that all the characters,even the bad ones,"are bad with a cause", with depth. They are solid characters." Then i tell him that his role was a chance to learn how to make baklava. Is there a little secret how to make a good baklava? "Of course. The secret is in the  crust. It has to be very thin, almost see-through." And now the cook book closes. Outside the set, Engin doesn't cook and judging by his weight, propably he eats very little.
   Really, the typical Turkish family is like the one in TV, the one sitting around tables with pilaf and kebabs, the one you watch and you think that you can smell the chopped onion, the spices and the fresh butter? "You won't believe it but yes. A big part of the Turkish society, not so much in the big cities, the more europeans, lives exactly like this.Traditionally. The families live together, have strong bonds, eat together around big tables. For the rest, this is an image that awakens the nostalgy of an era that is gone forever..." But he doesn't have such a big family, neither he lives anymore with his parents. It is been a while now that he lives by himself in Istanbul. At least does he eat well during shootings? "No. Unfortunately, they bring most of the food in the set early in the morning and until we shoot the scenes, they get cold."
    That is how i learn that he doesn't like cold food, he doesn't ask his dad if he wants to go out with some girl, but neither she does, and propably he wouldn't ask from his wife to quit her job and stay at home cooking and raising children. But that doesn't mean, he says, that he likes more the "clever", carrer women from the others. "I don't know, i can't predict with what kind of woman i will want to live together in the future. She could be progressive, traditional, smart, caring, short, tall. I don't function with cliche. I believe that reationships have to do with chemistry. But no, i haven't found this woman. If you ask me, i am single now."
   Indeed, he doesn't function with cliche. Until now he hasn't told me not even one. At least not those that usually all the foreign people say in similar situations, that he likes moussaka, that Greek women are beautiful, that he wants to visit Mykonos, "kalimera", "gia sou", efharisto". No, he has never been to Greece before but he knows a lot about the country - "if you have studied history, you can't do otherwise." He wants to go to the Parthenon, to Delphi, Olympia, maybe in Dilos too.
    He was always thinking of us as a "part of him", Turks and Greeks cut from the same pattern, a little Easterns, a liitle Mediterraneans, wannabe Europeans. "And that explains in my opinion, the success of the show in both countries. Besides the good production e.t.c., i believe that the script tried to see things humane, balanced, that it didn't make injustice for any side. And maybe that is why the Greek saw something of himself in there. Personally, i always believed that our similarities are more than our differences. That is why i don't have in my mind any ethnic stereotype for the Greeks that i might had for, let's say, a British, a French, a German..."
    I want to believe that he doesn't say what he says from "fake diplomacy" or from a tendency toward cosmopolitanism. Propably, when you are 24 years old, you listen to Eminem, you watch in the cinema Saura and Soderbergh or with a click you enter the virtual gallery of Louvre museum, the love story "I am a Turk, you are Greek" (paraphrased line from a Greek song) seems a bit funny or too melodramatic. He agrees. "Religion is something very special and very personal for the individual. But in life if two people love each other truly, it wouldn't matter if they are Greeks, Turks, Christians, Muslims or Buddhists. They would find a way to stay together."
   So,in the show, will he marry Anna? "Propably not. Kadir will get a letter from Anna that will say that she abandons him, that she walks out of his life....If another love is coming? But doesn't always come?" He is right. At this age, it seems that someone has the wisdom to take life exactly as it: as a big joke. When i say to him that he is a star in Greece, Engin laughs, blushes, he says that it is weird and doesn't understand why this is happening. "But "Nikos" is the jeune premier in the show.." He is happy,though, that Kadir is beloved and of course if he was given a chance to pursue a second Greek career, he would think about it. For now, what does he do with his fame?(not sure how to translate it)  "But i am here, am i not? This is enough for me now..."
   And when he is "there"(Turkey), what does he do? Is he walking around like a sex symbol? Does he pose to photographers? Is he running to escape from wild fans who want to rip his clothes? Of course not, nothing dramatic like that. He just finished the shootings for a movie, he plays in second season of "Foreign groom", he is looking for a theatre job. He speaks about theatre and his dark eyes "glow"- it is the only time that his natural introvertion "abandons" him. Yes, he loves theatre, he watches theatre plays and movies. He doesn't have a social life style. He stays at home, eats with friends and dreams - i suspect even if he doesn't say it to me - the big roles. Those that will leave him "naked" and breathless on theatre stage. Or those that the heroes wear crookedly the trilby hat, say dramatic lines, kiss the girl in the sunset and in the final scene they dissapear in the blue fog. Too bad, Engin, we didn't went to "Stavlos" (propably it is a cafe) the two of us, we will never have Paris, just a little bit of Acropolis. But this could be the start of a strong friendship...


                               --------------------------------------------------

Très mince, grand et chaud, Il a de longs et minces doigts comme un intellectuel et  un look de garçon contrairement à son image brutale de TV. S'il habitait à Athènes, il fréquenterait dans  les internet -cafés  près de l’Ecole Polytechnique,il sortirait le soir  à Thissio et les week-ends il entrerait faire du shopping  dans les librairies ou il irait  dans des magasins de musique recherchant les albums collectables de Depeche Mode en vinyle. Dans quelques mots, ce n'est pas un star , « dangereusement beau » ou quelque chose  de pareil. C’est juste un  jeune garçon très beau et  très  aimable qui semble heureux avec ce qui lui arrive .Ou il pourrait être simplement  embarrassé puisqu'il ne  parle ni anglais ni grec et ma connaissance de langue turque inclut seulement le « aferim » et le « tamam » qui sont insuffisants pour une interview.. Ainsi pendant environ 10 minutes nous sommes obligés de  regarder  les fleurs, les magazines, les tables et la vue sur  l'Acropole par  la fenêtre de sa suite d'hôtel, attendant un traducteur qui n’arrive pas. Pour casser la glace, j'essaye de lui prendre une déclaration au sujet du triomphe de l'équipe nationale grecque dans Eurobasket. Oui, il a entendu quelque chose. Non, il n'a pas suivi le jeu. Nous avons gagné ? Ah, félicitations.A ce moment , Christos Elmatzioglou est venu, le producteur grec  qui avait  prévoir un succès de TV avec « le marié étranger ». Christos Elmatzioglou, Fanariotis par l'origine (du vieux voisinage grec Fener à Istanbul), aimable par sa nature, il  s’offre  à m’aider à la  traduction ». C'est comme ça  que j'ai découvert qu'Engin a seulement 24 ans  il a grandi à Ankara  il a étudié histoire et géographie mais  il rêvait toujours de devenir  acteur et il jouait de petits rôles  à l’école.Il a commencé par le  théâtre et se considère un acteur de théâtre et c'est son premier rôle de TV .

« Kadir » signifie-t-il  quelque chose dans le turc ? Il dit oui, c'est un terme avec une importance religieuse et dans Ramazan il y a un jour qui s'appelle « le jour de Kadir ». Ce que j 'ai aimé le plus  quand j'ai pris le scenario  était que tous les caractères, même les mauvais, « sont mauvais avec une cause ». Ce  sont des caractères solides. » Alors je lui dis que son rôle était une occasion d'apprendre comment faire le baklava. Y a-t-il un petit secret comment  faire un bon  baklava ? « Naturellement. Le secret est dans la croûte. Elle  doit être très mince, presque transparente. » Et maintenant le livre de cuisinier se ferme. En dehors des plateaux , Engin ne fait pas la cuisine  et si je juge par son poids, probablement  il mange très peu.
Vraiment, la famille typique turque est comme celle dans la TV, celle se reposant autour des tables avec le pilaf et des -kebabs, celle qu’on  observe  et on peut  sentir l'oignon coupé, les épices et le beurre frais ? « Vous ne le croirez pas  mais oui. Pour  une grande partie de la société turque, pas tellement dans les grandes villes, leur  vie est  exactement comme ça ,traditionnelle.  Les familles vivent ensemble, ont des liens forts, mangent ensemble autour des  grandes tables. Pour les autres , c'est une image qui réveille la nostalgie  d'une ère qui est allée pour toujours… » Mais lui, il n'a pas une si grande famille,  et il  ne vit plus  avec  ses parents. Il y a longtemps  qu'il habite seul à Istanbul.
Puis, j'apprends qu'il n'aime pas la nourriture froide, il ne demande pas  à son papa s'il veut sortir avec une  e fille, et la fille non plus , il ne demanderait pas de son épouse d’ arrêter son travail et de rester à la maison faisant cuire et élevant des enfants. Mais il dit que  cela ne signifie pas, qu'il aime plus les femmes  « intelligentes »de carrière. « Je ne sais pas, je ne peux pas prévoir avec quel type de  femme je voudrai   vivre  à l'avenir. Elle pourrait être moderne, traditionnelle,intelligente, affective,petite ou grande. Je ne fonctionne pas avec des clichés. Je crois que les relations doivent être sujet de chimie. Mais non, je n'ai pas  encore trouvé cette femme. Si vous me demandez, je suis célibataire maintenant. »
En effet, il ne fonctionne pas avec des  clichés. Jusqu'ici il ne m' en a pas dit même un. Au moins pas  les clichés qu'habituellement toutes les personnes étrangères disent dans les situations semblables, qu'il aime le moussaka, que les femmes grecques sont belles, qu'il veut visiter Mykonos, « kalimera », efharisto ». Non, il n'a jamais été en Grèce avant mais il connaît  le pays - « si tu as  étudié l'histoire, tu ne peux  pas  faire autrement. » Il veut aller à Parthénon ,à Delphes, à Olympia, peut-être à Dilos aussi.
Il pensait toujours à nous en tant que « partie de lui », des  Turcs et des Grecs coupés du même modèle. « Et cela explique à mon avis, le succès de la série dans les deux pays. Sans compter  la bonne production e.t.c..  Je crois que le scenario a essayé de voir des choses humaines, équilibréés, qu'il n'a pas fait d’injustice pour aucun côté. Et peut-être c'est pourquoi  le Grec a vu quelque chose de soi  dedans . Personnellement, j'ai toujours cru que nos ressemblances  sont plus que nos différences. C'est pourquoi je n'ai dans mon esprit aucun stéréotype ethnique pour les Grecs . Je veux croire qu'il ne dit pas ce qu'il dit de la « fausse diplomatie » ou d'une tendance vers le cosmopolitisme. Quand tu as 24 ans  tu écoutes  Eminem, tu vois  au  cinéma Saura et Soderbergh ou avec un clic tu  entres dans la galerie virtuelle du musée de Louvre, l'histoire d'amour « je suis  Turc, tu es  Grecque » (parole paraphrasée d'une chanson grecque) semble un peu drôle ou trop mélodramatique. Il est d’accord. La « religion est quelque chose  de très spéciale et très personnelle pour chacun. Mais dans la vie si deux personnes s'aiment vraiment, il n'importerait pas si ce  sont des Grecs, des Turcs, des chrétiens, des musulmans ou des bouddhistes. Ils trouveraient une manière de rester ensemble. »
Ainsi, dans la la série épousera-t-il Anna ? « Probablement  non. Kadir recevra une lettre d'Anna qui dira qu'elle l'abandonne, qu'elle sort  de sa vie….Si un autre amour vient ? Mais ne vient-il  pas toujours ? » Il a raison. À cet âge, il semble que quelqu'un a la sagesse de prendre la vie exactement en tant que lui : comme grande plaisanterie. Quand je lui  dis qu'il est  fameux  en Grèce, c’est Engin, il rit,il rougit, il dit que  c’est étrange et il ne comprend pas pourquoi cela arrive. « Mais « Nikos » est le jeune-premier de la série . » Il est heureux,  bien sur, que Kadir est aimé et naturellement s'il  lui était donné une occasion de poursuivre une deuxième carrière grecque, il penserait à cela. Pour l'instant, que fait-il avec  sa popularité? « mais moi , je suis ici, je ne suis pas ? C'est assez pour moi maintenant… »
Et quand est-ce qu'il est en  Turquie, qu'est-ce qu’il fait ? Marche-t-il  autour comme un symbole  de  sexe ? Pose-t-il  aux photographes ? Court-il pour s'échapper des fans sauvages qui veulent déchirer ses vêtements ? Naturellement pas, rien  de dramatique comme ça. Il a juste fini  le tournage  pour un film, il joue dans la deuxième saison « du marié étranger », il recherche un travail au théâtre. Il parle au sujet du théâtre et ses yeux foncés « brillent » - c’est le seul cas où son introversion naturelle« l'abandonne ». Oui, il aime le théâtre. Il ne fait pas de vie mondaine. Il reste à la maison, il mange avec des amis et  il rêve –je  suspecte,même si il ne le me dit pas - des grands rôles. Ceux qui le laisseront « nu » et essoufflé sur la  planche théâtrale.. Ou ceux où les héros utilisent tordu le chapeau flexible, disent des mots  dramatiques, embrassent la fille dans le coucher du soleil et dans la scène finale ils disparaissent dans le brouillard bleu. Engin, nous ne sommes  pas  malheuresement allés à « Stavlos » (c'est un café), nous n'aurons jamais Paris, juste un peu d'Acropole. Mais ceci a pu être le début d'une amitié forte.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Συνολικές προβολές σελίδας